دیوان حافظ خط: درویش عبدالمجید طالقانی

شکسته‌نستعلیق، این جلوه‌گاه خیال و مهارت، فرزندی است زادهٔ نستعلیق؛ خطی که با ظرافتی شاعرانه، راهی تازه گشود و روحی پرجنب‌وجوش را به عرصه خوشنویسی ایرانی بخشید. او نه‌تنها از زیبایی مادرش بهره برده، بلکه با انعطاف و سرعتی خیره‌کننده، بر قامت حروف جامه‌ای نو پوشانده است. ساختار آزاد و پیوسته‌اش، آن را از حصار قالب‌های پیشین رهانید و به سبکی مستقل و پررمزوراز بدل کرد؛ سبکی که در نگارش متون بلند و نامه‌های عاشقانه، همچون نسیمی روان بر کاغذ لغزید. نگاهی به خط نستعلیق: [🖋️ خط نستعلیق؛ عروس خطوط ایرانی](/article/6871f8b9159750ddb71f04e6)

نستعلیق یکی از زیباترین و لطیف‌ترین خطوط فارسی به‌شمار می‌رود. این خط با ترکیب قواعد خط نسخ و انعطاف‌پذیری خط تعلیق خلق شده و زیبایی، خوانایی و ظرافتش زبانزد ‌است. خط نستعلیق، نه‌فقط یک شیوهٔ نگارش، بلکه آینه‌ای از ذوق، ظرافت و فرهنگ ایرانی است. این خط در میان خطوط اسلامی-ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد؛ به‌گونه‌ای که بسیاری از هنرمندان و پژوهشگران، آن را «عروس خطوط اسلامی» نامیده‌اند. از کتابت دیوان‌های شاعران تا تزئین کاشی‌کاری مساجد و خلق آثار هنری مستقل، نستعلیق همواره حضور پررنگی در فرهنگ فارسی داشته است.